Nik unibertsitatean eskolak hasi arte ez nuen jakin euskal lerroa egongo zenik ere, eta aukeran eskaini zidatenean, momentuan bertan eman nuen baiezkoa. Garbi neukan garai hartan, gu bezalakoak ez bagenuen pauso hori ematen ez zuela inork emango eta.
Aurreneko egunetan isil isilik egoten nintzen saioetan eta ez nintzen apenas ausartzen ikaskideekin ere hitzik egiten, uste nuelako denak ez-bazen gehienak, ikastoletatik etorritakoak zirela. Ni Azpeitiko institututik nentorren eta han dena gazteleraz ikasten genuen. Egia da neure aldetik euskaraz alfabetatuta nengoela garai hartako gaueskolei esker, baina hitz egiterakoan kosta egiten zitzaidan batueraz egitea.
Behin horrelaxe, irakaslearen zain geundela nire ondoko ikaskideari, bi aldiz pentsatu ondoren galdetu nion: Aizu mesedez, utziko didazu egunkaria? Eta berak, Zer?, errepikatu nion esaldia eta berak berriro: Zer?. Eta azkenean esan nion: hi, lagako al diek pixketien periodikue? Eta berak: bai hoixe! Horrela uxatu ziren nire kezkak, neu bezala beste batzuk ere bazeudela ikustean!
Aurreneko egunetan isil isilik egoten nintzen saioetan eta ez nintzen apenas ausartzen ikaskideekin ere hitzik egiten, uste nuelako denak ez-bazen gehienak, ikastoletatik etorritakoak zirela. Ni Azpeitiko institututik nentorren eta han dena gazteleraz ikasten genuen. Egia da neure aldetik euskaraz alfabetatuta nengoela garai hartako gaueskolei esker, baina hitz egiterakoan kosta egiten zitzaidan batueraz egitea.
Behin horrelaxe, irakaslearen zain geundela nire ondoko ikaskideari, bi aldiz pentsatu ondoren galdetu nion: Aizu mesedez, utziko didazu egunkaria? Eta berak, Zer?, errepikatu nion esaldia eta berak berriro: Zer?. Eta azkenean esan nion: hi, lagako al diek pixketien periodikue? Eta berak: bai hoixe! Horrela uxatu ziren nire kezkak, neu bezala beste batzuk ere bazeudela ikustean!
Posts
Neuk be bardin !!!
ReplyDeleteBaina ni Gernikatik etorria (Guillermo Garai, 81/82 uste dot).
Beti erderaz ikasten eta ez nintzen kapaz gipuzkuar haregaz berba eitxeko.
Istitutuan, euskera asignatura bat zen eta erraz aprobatzen neban. Baina, klasean albokoari "dut", "ditut" eta "nuen" esatea (barre egin barik) gauza imposiblea zan, hizkuntza extralurtarra, estar trek pelikulan banengo moduan...
Zelako lotsak pasa nebazan.!!!
Y para colmo, Ondarruko jendea bazter batean suajiliz berbetan. Ha bai zoramena !!!
...
Eta behin Olatz Fresnedori esan nion laborategian:
"Zuk egingo DITUZU?"
... da ni flipetan barrutik uUaAAAAAAA !!!!!!
... DITUZU esan dot !!!
Zer dala eta Olatz Fresnedori prexixamente Gille? ;-)
ReplyDelete